Nog 3 dagen “Nutella” van Vetralla naar Sutri 25 km

De werklui waren al weg toen wij rond kwart over 7 de laatste restjes van de broodjes op konden maken. We hebben nog even een fles frizzante water gekocht om de flesjes te vullen. Het is wel een beetje bewolkt maar je weet het nooit..

Om 8 uur zijn we moeizaam in beweging gekomen. Gelukkig gaat het eerste deel 300m naar beneden, dan staan we bij het stoplicht te wachten om de via Cassia over te steken; om in het stadje nog even voor mondvoorraad te zorgen. Hoewel het eerste dorp na 18 km komt, weet je het maar nooit. Ze hebben lekkere salami broodjes, dus die ook gekocht. En dan omhoog lopen. (waarom ook niet..) We lopen eerst door de armoedige buitenwijken van Vetralla en de uitgestorven industrie; en na een uur en een cafe met koffie en een halfje water komen we in een natuurgebied. Hier zouden everzwijnen te zien moeten zijn; een uitgestrekt bosgebied en tussen door alleen maar hazelnootbomen. Van de Hazelnoten komen we niet meer af. Wat een uitgestrekte boomgaarden. Soms raak je bijna het spoor bijster in de boomgaard, welk pad moeten we nu volgen. De boomgaarden worden afgewisseld met de stoffige witte wegen. Ben wel blij met mijn monddoekje en Liesbeth met haar natgemaakte handdoek.

In het begin horen we nog steeds de helicopters van Montefiascone; af en toe doet het aan MASH denken, nu zijn het gewone heli’s.

Het lopen gaat redelijk gemakkelijk. Af een toe een klimmomentje.

Het dorpje halverwege blijkt een mooi vestingsstadje te zijn. Er zijn 3 VF door het dorp. We kiezen voor de meest duidelijke dwars door de stad, dan moet je wel een restaurant ofzo tegen komen. En ja hoor vlak voordat we het historische centrum ingaan via een poort is er een bar met een lekkere salade misto. De broodjes zijn dan al gesneuveld onder een tunneltje (schaduw onder de spoorlijn (enkel spoor, volledig wit geschilderd (de rails dan, zoals we delaatste dagen alleen maar gezien hebben, volkomen logisch met deze warmte))

Als we het vestingstadje weer uitlopen komen we een tweetal andere pelgrims tegen die we al meerdere malen gezien hebben, ze liggen in het park uit te rusten van de warmte. Wij lopen door omhoog voor de laatste keer vandaag een heuveltje op. Daarna is het lopen langs een waterstroompje door een tamelijk smal ravijn. Met dito moeilijk pad en af en toe een bruggetje in de vorm van een wankele leuning en vier ongelijke boomstammen….Na een uur hebben we dat ook doorstaan en dan staan we opeens tegenover het stadje Sutri dat ons vannacht een bed verschaft.

Leuk plein met meerdere terrassen. Hehe we zitten, om de hoek het hotel.

Het terras waar we neergestreken zijn is savonds ook ons eetplekje; waar we meer dan smakelijk gegeten hebben.