Zondag 3-6 verplaatsing naar Lombok

Om 5 uur waren we al klaarwakker. de tassen inpakken en de spullen voor de handbagage vliegtuig weer overpakken. Kwart voor zes stonden we bij de receptie en daar kwam ook ons transport voor het vliegveld aan. Instappen en op weg naar het vliegveld. We vertrekken van af Labuan bajo Komodo. Een nieuw vliegveld. Om 6 uur gaat de poort open en als een van de eerste lopen we naar binnen en checken in. Een fluitje van een cent. Bijna geen controles. De tassen gaan door de rontgen en dat is het. De ruimbagage wordt op Bali overgepakt, dus daar hebben we geen omkijken naar. Dan naar de koffiebar waar we even wachten omdat de machines nog niet warmgedraaid zijn. Lekkere koffie en ik schrijf weer aan een verhaaltje.

Dan is het tijd om te boarden. Het vliegtuigje is maar half gevuld. Het grootste deel is een Deense schoolklas. De landing op Bali is niet spectaculair, we lopen via de tranfer naar de vertrekhal en lopen op ons dooie akkertje rond om eens te kijken wat voor souvenirs hier aangeboden worden. We eten een frietje en nemen een kop koffie, halverwege proef ik iets vreemds er zit een papiertje in de koffie. Ik krijg een nieuwe kop. Tevens schrijf ik weer even. Krijg het verhaal net niet af of we gaan boarden. Dat posten komt later wel. We zien tijdens het lopen in de luchtsluis onze tas het vliegtuig in gaan. Het is een 737 dus er gaan veel mensen in het vliegtuig. Het boarden duurt aardig lang. Als iedereen zit staat het vliegtuig een poosje in de startrij wat we een aantal dagen geleden vanaf het strand gezien hebben. En dan hop het vliegtuig stijgt op, op de prachtige flightmodus zie ik dat we net 3 km hebben afgelegd en nog 130 km te gaan hebben. De stewardessen hebben net een broodje uitgedeeld of ze komen de rommel al weer ophalen omdat de daling alweer wordt ingezet, we landen nog geen kwartier later op Lombok. Daar is het weer even wachten op de tas want hier komen meer vliegtuigen en grotere aan.

Was de taximenigte op Bali een heksenketel, hier is het nog het dubbele. Allemaal willen ze je helpen maar dan ook iedereen. Erg opdringend volk. Volgens L stamp ik als een olifant veel te wild met het bagagekarretje door de medereizigers heen. Aan het einde van de menselijke tunnel staat onze naam Jansen. We maken kennis met Remy en zelfs als hij onze koffers aanpakt dringen zich nog taxichauffeurs zich op…

De eerste kennismaking verder met Lombok geeft een vertrouwd gevoel. Het is hier veel platter en de rijstvelden zijn ook wat groter. Ook de hoofdweg lijkt van een hogere kwaliteit dan we gewend zijn. Aan Remy moeten we even wennen. Hij is ook aardig maar maakt wat andere grapjes. We rijden via een waterpaleis uit 1727 wat van een Balinese koning is geweest, die hier zijn harem hield. Het water zou een bron van de jeugd zijn. Er is een zwembad en weer veel moslim activiteit. Dit is het eiland van de 1001 moskeeën maar daar komen we nog wel achter. Na het waterpaleis brengt Remy ons naar het nieuwe onderkomen voor de komende 2 nachten.

We hebben een bungalow in een parkje rond een zwembad. Er zijn zo’20 bungalows. We zijn de eersten. We ploffen neer op onze veranda en genieten van het prachtige uitzicht op de rijstvelden. De berg is nog verstopt in de wolken. ’s Avonds eten we in het restaurant aan de overzijde van de weg. De weggetjes zijn hier ook erg smal en vergeven van de brommertjes waar ze soms met drie kinderen tussen zich in plaats hebben genomen. Het is echt moslim wat de klok slaat. Veel hoofddoeken en af en toe een verdwaalde niqab. Op elke straathoek staat wel een moskee. ‘S avonds bij zonsondergang begint het kabaal. Vele gebeden en dat tegen elkaar versterkt in.. Het duurt wel een paar uur voordat de stilte invalt. En om half vijf bij zonsopkomst begint het weer. Het is Ramadan dus een ieder moet zich laten horen…Er staan er zeker 5 in de directe omgeving.

Het prevelen en zingen roepen duurt aardig lang, maar uiteindelijk vallen we in slaap. Opeens schrikt L wakker er loopt volgens haar iets over het bed. De iphone zaklamp erbij, maar er is niets te zien. Loos alarm. Wel doen we de klamboe dicht.

Morgenochtend gaan we een wandeling in de omgeving maken met Ricky die de beheerder is van het complex.