11 weken onderweg Van San Miniato naar Gambassi Terme 24km

Maar die reservato bordjes stond en er voor niets en Gwenna en Ralph zaten al aan een tafeltje te eten, en ik kon aanschuiven. Een prachtige zonsondergang hebben we bewonderd.

De volgende dag, bestond mijn ontbijt  uit twee voorverpakte brioches en 3 bakken nescafe.

De Fransen waren  al vroeg op pad dus ik kon alleen van de badkamer gebruik maken. En daarna via maps.me de VF weer opgezocht. Na alle drukte was het verrassend stil. Iedereen zal toch niet zo veel vroeger dan mij (half 9) vertrokken zijn??

Na 10 km komt er van links een groepje aan lopen; het zijn de Duitsers, ze vragen of ik een shortcut heb genomen. Nee heb gewoon de tekens van de VF gevolgd; alleen waren dat geen rode/witte strepen, wat ik al gek vond. De VF blijkt op een andere plek het stadje uit te gaan maar er liggen hier een aantal varianten die je lopen kunt.

Maar wat is het heet en het witte zand straalt ook nog eens aardig terug. Veel drinken en dat gaat ook wel want er staan hier af en toe kranen voor de pelgrim klaar. Helaas werken ze niet allemaal; en je zult juist zien….

Het is niet zover en net voor 2 uur heb ik een terras. 200m nog naar mijn onderkomen. Ik bestel een salade en een bier en water. Om half 3 vertrekken ze maar ik mag nog rustig blijven zitten. En daar komt Toni al aan en die komt gezellig bij mij zitten. Rond 4 uur ga ik naar mijn stek. Ik krijg de sleutel van mijn appartement in een winkeltje, ze loopt het hele huis met me door. Eigen voordeur, een trap en dan een living met een keuken erbij en een trap naar de volgende verdieping, badkamer met 2 slaapkamers, een met 2 persoonsbed en tv en een ander met 2 eenpersoonsbedden, die het gunstigste ligt gezien de zon etc. Wauw!!

Wassen en even zitten, en ik zak weg..zzzzz

Om half zes zoek ik even een plekje op een van de 3 terrassen recht voor mijn deur. Even een drankje en dan ga ik mijn verhaal van de dag schrijven. Om 6 uur komt Klaus bij me zitten en we raken in gesprek. Erg gezellig en we besluiten ook samen te gaan eten in “Mijn”restaurantje. En we kleppen maar door, weet nu ook waarom er zoveel Zwitserse auto’s op erven staan zonder een kentekenplaat. Klaus heeft het uitgelegd; in Zwitserland kun je meerdere auto’s op een kenteken hebben. Maar er mag maar met een gereden worden. Dus bij boodschappen de kleine wagen, weekendje weg de grote wagen. Dat scheelt je in de belastingen. Ook die Zwitsers weten op de kleintjes te letten.

Rond elf uur kom ik het appartement weer in en val meteen als een blok in slaap.