Bloempjes en de lengte vuurdoop (bijna geen auto’s!!) Van Custines naar Touls 30km

Liesbeth loopt mee dus de volgende bloempjes zijn gesignaleerd gedurende deze uiterst lange groene route:

Gele en witte bosanemoon; blauwe maagdenpalm; blauw bosviooltje; gele sleutelbloemen; en een enkele pinksterbloem, alleen de bijzondere bloempjes zijn genoemd.

Na 30 zware kilometers is dit wat Liesbeth nog kan vertellen….. Pfff….. Lang maar wat een kanjer.

Morgen weer zo’n tocht; je hebt geen keus, pâques en een gebied dat niet erg bezaaid is met mogelijkheden voor verblijf…

Wat wel erg mooi was aan deze dag was dat de zon zich maar af en toe liet zien. De frisse wind deed ons vanochtend (na een goed ontbijt) bijna naar de handschoenen grijpen.

Custines uit maar eerst even een postzegel op de Kaart voor oom Remy!! Wat tekst, gepost en dan opweg.

De brug over over zowel de A31 als de moezel en we lopen Pompey in, bijna direct zien we de tekens van de GR5 (nouvelle route) Na ongeveer een uur verlaten we de GR. We komen op een uiterst onooglijk bospadje waarvan Liesbeth zegt, dat hadden we nooit gekozen, zelfs niet met een 1:25.000 kaart.

Ik vertrouw blind op mijn routeplanner en dat bewijst zich ook. Uiteindelijk komen we weer bij de Moezel/kanaal uit. Buiten Liverdun pakken we het voetpad/fietspad op om dit tot aan Toul niet meer los te laten.

Oja even doen we dat wel rond etenstijd komen we een prachtige uitspanning tegen waar niet alleen de halve boswachtersclub zit te eten maar ook veel mensen met een andere culturele achtergrond met hun kinderen zitten te lunchen met hun zelf mee gebrachte spullen. Alles kan op deze plek!!

Pavillion blue, heet het, zelfs water voor onderweg, wordt aangeboden.

Voor Liesbeth een moment om goed bij te komen; maar na 15 km; nog 15 te gaan. Slechts 3 uur lopen…..

De eerste vijf gaan van een leien dakje. Maar de lengte begint zijn tol te eisen. Haar rugzak (ooit in 2005 gekocht) is niet echt goed af te stellen. Pijntje hier pijntje daar, de voeten daar hebben we het maar even niet over.

Maar die kanjer loopt evengoed door. Alsof we in vroegere tijden de Pyreneeën en de Alpen met de fiets en een tentje bedwongen.

Toppertje hoor; ik mag me gelukkig prijzen met zo’n levensgezel en dat al zo lang. (zo dat is eruit!!)

In Toul komen we rond 5 uur bij het hotel aan en maak ik de reserveringen (met belachelijk traag internet) voor elkaar. Nadat we allebei heerlijke asperges (Vingerdikke!!) gegeten hebben; schrijf ik dit Blog. Morgen weer een lange dag!!