Van Caltagirone naar Enna 1-3-17

Na een ontbijt in een vorstelijke kamer zonder ramen, rekenen we 50 euro af voor de kamer. We lopen naar de trap met 142 treden; allen met ander tegelwerk. We lopen de trap omhoog. Dat is best een aardig endje, we besluiten door het scherpe licht de trapjes door de zijstraten naar beneden te volgen. Daarna nog even een kopje koffie op het plein en wat aardewerk scoren. En dan op weg naar Piazza Amerina.

In Piazza Amerina maken we weer een looprondje. Het is weinig terrasweer, er zijn hier ook weinig terrassen. Wel een zwaar vervallen citadel en een jezuïetenklooster waar nu de gemeentelijke bibliotheek in zit. Piazza Amerina schijnt ook een romeinse villa met veel mozaïeken te hebben. Dat ligt aan de andere kant van de stad. De ansichtkaarten laten ook zien dat hier veel gerestaureerd is en veel overbouwd met glazenhuisjes. Dat trekt ons niet zo. Dan op naar Enna, dat een provinciehoofstad is. Ook hier is een parkeerplaats moeilijk te vinden. Maar als  de auto staat, staattie ook meteen voor een Hotel, enja ze hebben een kamer. Zo dat is weer geregeld. We hebben wel mazzel met het iedere keer vinden van een leuke gezellige kamer. Waar is een terras met panorama; dat wordt verteld, alleen blijkt het nog dicht te zijn. Er zit ook een ecotentje en daar doen we ons middagdrankje met bijgeleverde sneetjes brood met verschillende pesto’s. Dat middagdrankje is ook zo’n al snel ingesleten routine geworden.

We eten in een hippe pizzeria. De vrouw van de eigenaar loopt de hele tijd (1 ½ uur) met een baby op de arm rond te ijsberen. Af en toe krijgt de baby een aai over zijn bol, maar slapen. Ho maar.!