Klimmen..Van Ciasso naar Passo della cisa 19 km

23 mei 2017 - Cisa Pass, Italië

Gisteravond in het barretje gegeten, na eerst nog even lekker in het zonnetje gezeten te hebben. De keuze was beperkt. Maar wat geeft het; ik heb een slaapplek en een eetplek. En geen pastoor die zich er mee bemoeit heeft!

De beheerder zit regelmatig in het barretje. Hij zegt zelfs tegen me dat ik af kan komen rekenen in het barretje. En dat doe ik dan ook; mijn kamergenoot is al erg vroeg op. Ik lig nog even en als hij weggaat kom ik in beweging, nog altijd 3 kwartier voor mijn eigen tempo. Na alles rustig gedaan te hebben, loop ik naar het barretje. Gisteren afgerekend voor het eten en ik realiseer me ineens dat ik nog te weinig heb om de kamer af te rekenen. De bakker is nog niet geweest en gelukkig spreekt hij goed frans; dus ik kan me goed verstaanbaar maken. Oja de beheerder is nu barkeeper! Vandaar dat ik kan afrekenen in het barretje.

Terwijl ik dub hoe dit op te lossen; er schijnt ook geen bankomat in het dorp te zitten; heb ik weer. Komt hij met een oplossing. Het ostello waar ik naar toe ga en het ostello dat hij beheerd horen bij dezelfde organisatie. Dus betalen kan ik bij mijn volgend slaapadres. Kijk zo verdwijnen problemen als sneeuw voor de zon. Maar die schijnt al fel dus ik ben blij dat ik wat vroeger ben. Heb wel een extra flesje water meegenomen.

Het eerste begin is het afdalen over de weg. Rustig en ontspannen. Landschap mooi, du wie doet je wat, maar na een uurtje moet ik toch gaan klimmen. Eerst nog langs de weg, maar dat is ook gauw afgelopen. Na een stevige klim en een dito afdaling loop is Berceto binnen, hier moet een bankomat zitten. Maar eerst een terras, koffie met 2 glazen water, 2 euro. Dan komt Toni om de hoek zeilen. Hij had een uur voorsprong, maar heeft wat boodschappen gedaan en wil nu op het terras een kopje koffie nemen, en ik ga net weg. Hij weet wel waar de Bank zit. Nog 11 km naar de passo/ostello.

Maar de volgende 600 hoogte meters zijn weer van de heftige. Veel modder en plassen; terwijl het de laatste dagen toch bijna niet geregend heeft. Ben blij dat ik vanaf het begin de stokken op lengte heb. Na een stevige glibberpartij splitst de VF zich; een weg naar links (omhoog) en een weg naar rechts omlaag; mapsme zegt: naar beneden, dan zie ik dat er ostello op het bordje naar beneden staat. Bingo. Nog 2 km en ik kom aan bij het ostello, een salade en een biertje in de zon.

Welverdiend!

Ben blij met de indeling in 3-en in plaats van 2 etappes. Dat was wel erg zwaar geweest en 3X20 is gelijk aan 2X30. Met deze hoogteverschillen een uitstekend besluit. Alleen is een ostello geen plaatsje. Weinig bewegingsruimte. Morgen gelukkig weer een hotel, een eigen kamer, wat ben daar ondertussen aan gewend geraakt. Want in zo’n ostello zit je toch wel erg op elkaar.

1 Reactie

  1. Maarten:
    23 mei 2017
    Well done!