Korte maar alles positieve route van Verres naar pont st Martin

Vannacht heeft het geregend en er hangen nog wat wolken. Het ontbijt in mijn eentje (ben de enige gast; en dat niet voor een eerste keer) Is weer goed verzorgd.

Na betaald te hebben en een stempel, ga ik weer op weg. Het eerste goede nieuws is dat ik gisteren bepaald heb dat ik de 17e juni in Rome aan ga komen, Het tweede goede nieuws dat ik via Whatsapp krijg is dat Liesbeth 4 juni een vliegtuig heeft geboekt naar Pisa, Het laatste stukkie  houdt zij mij gezelschap; Wat fijn is dat!! 

Ik loop in de vallei de kortste routes (qua afstand)volgens de VF, wil hier zo lang mogelijk genieten en dat weer ervoor krijg ik ook aangeboden. Rond elf uur trekt langzaam de bewolking weg en begint het zonnetje zijn werk te doen. Tot een uur of twaalf is het nog goed te doen met een temperatuur van rond de 19 graden.

Bij Arnad ben ik nog te vroeg om een Kiuva te proeven, ze hebben wel een speciaal pelgrimsproeverijtje. Dat kom ik verderop nog wel een aantal malen tegen. De Via Francegina leeft in het Aostadal. (En niet alleen omdat ik hem hier nu loop)

Vandaag word ik over veel oude Romeinse wegen geleid; ook is duidelijk dat de vallei vele smalle doorgangen kent. De route Nationale, spoorlijn en de peage hebben af en toe hoogte verschillen nodig om elkaar niet te veel in de weg te zitten en als voetganger krijg je niet steeds de laagste versie..

Maar ik geniet!!

Grote forten en historische kernen met een zeer speciaal eigen wijnbouw. Alles op een zeer kleine schaal.

Niet voor niets dat rondom Aosta zelf een cave is van de onze communes.

De kwaliteit haalt het niet bij die van Kiuva, maar dan moet ook de Donnas/Donnaz genoemd worden. Zeer fruitige wijnen.

Donnas heeft ook nog een stuk oude Romeinse weg in ere gehouden, Alleen levert het lopen naar Pont st Martin weer een erg lange lijn  op. Rare jongens die romeinen altijd rechtuit, kun je slapen als voerman. Het resultaat is ook zichtbaar op het stukje Romeinse weg..... Spoorvorming!! Uitgesleten graniet, door de wagenwielen. Dat schijnt te komen doordat er Marmer uit het dal naar zuid Italie werd vervoerd en veel olijfolie naar Aosta.

Al rond half 2 kan ik mij op het terras bij het hotel in het zonnetje neer laten zakken.

Wat zwaar dat lopen naar Rome..

Ps ben ook een Frans stel tegen/achterop gekomen, wie weet zie ik die verder op nog wel weer, zal er dan wat meer van vertellen.