Weer kronkelpaadjes Van Gropello naar Pavia (+rustdag in Pavia) 23 km

15 mei 2017 - Milano, Italië

Rustig aan in Gropello na een kop koffie en wat koekjes op weg naar Pavia. Eerst nog even vantzelfde van de vorige dagen maar langzamerhand komen er meer bomen in het landschap. Ook komt er wat meer glooiing, de dorpjes liggen wat hoger, maar nog steeds is er niets te doen in de dorpen, Je loopt langs een kerk en hoort gezang maar verder is het helemaal leeg. De aantallen bomen beginnen zo'n hoeveilheid te worden dat het zelfs al met een bordje benoemd wordt als het Bos van de Ticino. Dus na een aardig stuk asfaltweggetje duikt het pad de weg af en loopt langs de oevers van de Ticino. Maar ook de mountainbikers komen over dit pad, als ik even in gedachten loop staat er plotseling weer een voor me. En wat een Machismo hebben die apenpakjes!!

Als ik niet snel genoeg aan de kant ga, word ik kwaad aangekeken. Door de stoere zonnebrillen kan ik niet zien of ook hun ogen kwaad staan. maar het pad is ook voor wandelaars en dat jij toevallig een keer met je vriendje moet laten zien dat je iets beter kan fietsen daar kan ik toch niets aan doen.

Het pad langs de Ticino begint steeds meer te kronkelen dus steeds minder kans ze aan te zien komen. Maar er zitten ook aardige vernijnige klimmetjes in dus het worden er steeds minder. (mountainbikers) 

Uit eindelijk kom ik bij de overdekte (er oud uitziende) brug van Pavia aan.

De brug is na de 2e wereldoorlog na een bombardement weer herbouwd.

Ik loop de stad in  en kom al snel in het midden bij de dom bij mijn nieuwe slaapplaats. Ik ga lunchen op een terras maak een ommetje alle kerken zijn open dus ik zie er veel van binnen. Lekker koel. Het is echt een prachtige stad.

s Avonds lekker eten, maar een goed restaurant vinden is zelfs met adresjes van de B&B niet makkelijk. Voor het eerst had ik een restaurant waar je moet aanbellen voordat je binnengelaten werd; maar dat deden ze met mij als eenling niet.

Dan maar de volgende op het lijstje.

S Nachts krijg ik last van kriebelhoest, die me aardig uit de slaap houdt, gelukkig heb ik nog zuurtjes en veel waterdrinken helpt ook te verzachten.

De volgende ochtend krijg ik weer een uitstekend ontbijtje.

Daarna de kleding scheiden. De warme kleding die ik niet meer nodig denk te hebben gaan naar huis. Al gauw zo'n 2,5 kg blijkt bij het wegen op het postkantoor. Op weg naar het postkantoor toch nog even een Pharmacia aangedaan om pilletjes te kopen, hopelijk helpen ze.

Lunchen op een terras en dan kijken wat de route verder gaat worden. Er zijn verschillende opties. En ze zijn niet erg aantrekkelijk, of er zijn geen goede slaapplaatsen te vinden. Nog een heel gepuzzel waar ik nog niet helemaal uit ben.

Ik kies voor een begin en dan zie ik wel verder.  Ondertussen ook nog wat kleding gewassen en een dutje proberen te doen.

Route morgen geregeld, verder zien we wel weer. 

1 Reactie

  1. Maarten:
    15 mei 2017
    Denk er aan Hans, ook onder de Mountainbikers zitten gewone goeije jongens, die zondag naar 010 hebben gekeken.

    Very good luck indeed,
    Als immer,
    M te E