Langs het meer van Bolsena; van Bolsena naar Montefiascone 20 km

Het ontbijt is al vroeg klaar en naar binnen gewerkt. We lopen zo de VF weer op en daar mee na een paar boodschappen het stadje weer uit. Vandaag een korte etappe maar er is nergens langs de VF een dorp of zo. Dus moeten we het meenemen, ook al is het een korte tocht. Ondanks de lengte blijkt het toch niet zo’n makkelijke tocht te zijn; veel klimmetjes en dalen in de volle zon die al vroeg van zich doet spreken. Wat een ploert op sommige momenten.

Maar er zitten ook stukken in de schaduw bij. Maar klimmen in de schaduw met een hoge temperatuur laat je ook aardig zweten.

In het begin kan ik maar moeilijk in mijn ritme komen. Dit komt enerzijds door de omstandigheden (rotte weg en meer dan flauw klimmen) maar ook doordat het elke dag weer opnieuw dezelfde situatie.. Hotel uit; dorpje uit; weg; landweg, zon …En daarnaast spelen af en toe enkele spierpijntjes op. Juist als je het niet wilt..

We maken even een stop voor een water inneemmomentje. Rugzak even af en even een blik op het wonderschone meer en diep ademhalen..

Rugzak weer op en daar gaan we weer, nu zonder pijntjes.

Ook dat kost iedere keer weer meer moeite om te doen. Goed nieuws misschien kan de auto eerder afgeleverd worden. Een ja heb ik nog niet, maar er wordt moeite voor gedaan!

Het samen lopen is gezellig, het leidt af van de vermoeidheidjes die steeds meer de overhand krijgen. Maar het aftellen is begonnen. Langs het pad staat opeens dat het nog maar 100km is naar de St Pieter. Nou de blauwe borden geven nog meer aan en als we de kronkels van de VF mee tellen dan zal het wel het dubbele zijn. (Misschien hemelsbreed??)

Het pad loopt langs een oude Etruskische nederzetting, weinig van gezien. Op de borden veel verhalen en een grote hoeveelheid picknictafels maar daar blijft het bij. We hadden natuurlijk hier een rondje moeten maken…

Regelmatig een waterstop en een pizzaeetstop en we lopen om half 2 het stadje binnen. Alleen lijkt het wel alsof we een rondje rond de stad lopen. Dan maar een terras. Mapsme geeft aan dat het nog een 500m zijn naar het hotel. Dat wordt kort na 2 uur bereikt. Een norse dame doet net de deur open; we kunnen naar de kamer. Rugzak in de hoek; even leggen, ik hoor nog even een stofzuiger en dan ben ik voor een uurtje weg…zzz. Rond 3en douchen en het dorpje/stadje verkennen. We zien bijna geen hond, geen terras, en geen mensen…. En dat op een zondag.

Even een panorama pakken en dan in een cafe zitten, het terras heeft wel parasols maar de 2 tafels die daar van profiteren zijn al bezet.

Ook in het stadje stikt het van de verwijzingen naar nog 100km naar.. R

Voor het hotel is de poort naar het stadje daar is een bankje in de schaduw. Hier zitten we een tijd te genieten van het Italiaanse verkeer dat voor onze bank van 8 verschillende kanten komt!

Zo weer klimmen naar een restaurantje in het stadje. En morgen weer een korte etappe!! Maar heet, in de krant is de weerkaart eenvoudig: heel Italie overal een zon! En doppodomani ook.