Lopen in het melknummer van opa en oma. Hagel van Beaudricourt naar Vittel 20km

In de Auberge waar we slapen vinden ze het moeilijk om voor 2 personen een buffet voor het ontbijt op te zetten, Als kadootje krijgen we een paasontbijtje op de kamer gebracht. We mochten gisteren bij het diner al aangeven waaruit het ontbijt zou moeten bestaan. Een joekel van een plateau wordt om half 9 afgeleverd. Met roerei en chocolade eitjes!!

Vannacht heeft het wat geregend en de temperatuur is stevig gedaald.

Ik zit nu in mijn derde departement; na 57, 54 nu 88. Lotharingen hebben we gehad, nu de Vogezen; Vosges, 88. Dit roept bij mij veel herinneringen op, logeren bij opa en oma in Loenen. Slapen op zolder, s avonds Chocolade met echte verse melk..., En niet te vergeten de "brune suker". Een bak waar een pond bruine basterd suiker in ging, met een mes maakte je wat voren in de suiker en met dik bedekte boter, stampte je de (zelf dik afgesneden dikke) boterham vol met suker.. Lekker. De melk van de koeien werd elke ochtend opgehaald en de melkbussen hadden het nummer 88. s Avonds werden de bussen weer terug gebracht, met of soms karnemelk/boter erin.

Vandaag lopen we kort...  20km naar Vittel. Voor liesbeth toch nog een stevige tippel. Ik zie in haar nu wat ik de eerste dagen heb meegemaakt, maar in mindere mate. De opbouw en het vlakke landschap maken toch veel verschil.

In de Auberge vraag ik nog maar even of de gerant nog weet of er tussen Vittel en Langres nog hotels van zijn organisatie zitten. Hij pakt er een dikke bijbel bij, maar nee hoor De leegte in de Bookingskaart komt overeen met de logis de Francegids.

Dat wordt nog puzzelen om die 100 km te overbruggen. Mede daarom en de voeten van Liesbeth besluiten we een rustdag in Vittel in te zetten.

De route van Beaudrcourt, naar Vittel gaat eerst door de bossen. Zelfs een bijna niet bestaand bosweggetje van 700 meter. Overwoekerd door braamstruiken...

Maar de app geeft aan dat... Dus pakken we dit stukje maar even mee..

En tot nu toe heeft de app altijd gelijk gehad!! Ik heb echt al weggetjes gehad die ik zelf niet genomen zou hebben als zijnde onbegaanbaar. Maar telkens komt er een breder pad.

In een dorpje nemen we de eerste sandwich die we meegekregen hebben, en verzorgt Liesbeth haar voeten even. Wat zalf erbij en daar gaan we weer.

In een dorpje zit een auberge maar die gaat pas om 17.30 open daar heb je om 12 uur niets aan voor een warme kop koffie.

Door het golvende landschap van 88 en de vele koeien die weer net als gisteren uitgelaten mee hollen. Komen we uiteindelijk in Vittel aan. Eerst de zeer indrukwekkende kuuroorden en dito Hotels, een stukje door het centrum, nog 800m en dan zijn we bij ons hotel.(**) Het duurt even voordat er iemand bij de receptie komt, maar dan blijkt dat de baas, een kok is die ook veel in NL geleerd heeft als patisserier. Delft Haarlem etc heeft hij ook bezocht. We besluiten een nacht extra bij te boeken. Morgen hebben we een rustdag. Het diner dat hij ons voorschoteld is weer erg lekker en het toetje... Goddelijk.

Weer een dag dichter bij Rome!!