Maandag 28-5 Een fluitconcert en famileuitbreiding.

Vandaag krijgen we iets zeer speciaals. We zouden een lange wandeling moeten maken, maar dat is met L moeilijk te doen. Er wordt voor ons een tussenoplossing gekozen. Dat betekent wel iets meer in de auto zitten, maar we krijgen een lunch erbij. We dalen af naar Aimare en dan rijden we over een zeer slechte weg naar Beleraghi. Onderweg pikken we onze gids en een mede fluitspeelster op. Na veel heen en weer geschud te zijn over deze onverharde weg die voornamelijk door brommertjes wordt gebruikt komen we bij het dorp aan. Hier houdt de weg dus echt op. Het hele dorp loopt uit om ons welkom te heten met een fluitconcert. Er worden meerdere liedjes gespeeld en dan lopen we met zijn allen het dorp in. Bij een huis worden we uitgenodigd om op de veranda plaats te nemen en heel het dorp komt om ons heen zitten. We stellen ons voor en vertellen het een en ander over ons zelf. Iedereen herhaald onze namen. Dan wordt er koffie uitgedeeld en drinken we samen koffie/thee en wordt er gezellig gekletst. Na de koffie worden we gevraagd binnen in de woning in de woonkamer/keuken plaats te nemen. De familie stelt zich voor en er wordt een kip traditioneel voor ons geslacht. We worden door een bloeddruppel in onze hand onderdeel van de familie. De kip wordt op het vuur geroosterd en we kletsen wat. Na een poosje als de kip haar veren zijn verbrand wordt onze toekomst aan de hand van de ingewanden voorspeld. Daarmee is de ceremonie afgelopen. We zijn nu lid van de familie. We lopen een rondje door het dorp en onze gids verteld het een en ander over de gebruiken en tradities in dit dorp. Na het rondje nemen we weer plaats op de veranda en nuttigen we met het hele dorp de lunch, rijst met groenten en vissen en natuurlijk de kip. Met zo’n 30 mensen zitten we gezellig te praten en te eten. Alsof we er al jaren bijhoren.

Na de lunch krijgen we nog een aantal liedjes en dansjes voorgeschoteld, waarna we hartelijk van iedereen afscheid nemen.

We lopen een groot deel van de weg die we gekomen zijn terug samen met de vrouwelijke gids en haar zoontje van 5 jaar die op zijn blote voetjes met ons meeloopt. Na een uurtje lopen en genieten van het berglandschap worden we opgepikt door Julius. Hij zet onze gids weer bij haar huis af en we rijden weer terug naar Bajawa waar we ons intrek nemen in het Happy Happy hotel. De eigenaren zijn Hollands en hebben volgens mij Rotterdamse roots want er hangt een gedicht Heppie van Joke van de Zwaard.

We gaan uit eten in restaurant Lucas, en proberen daarna te gaan slapen maar een trouwerij maakt erg veel kabaal deze nacht….