De Po overgestoken maar daar is ook bijna alles mee gezegd Van Pieve Porto Morone naar Piacenza 32 k

18 mei 2017 - Piacenza, Italië

Voor het ontbijt van ochtend: de restje (hapjes) van de winebar en koffie uit de automaat, (80ct)  Veel keus is er niet en mijn medicijnen kan ik niet vergeten. De koffie is in elke variant gesuikerd ook dat nog.

Ik besluit nadat ik nog niemand heb gezien behalve de dames in hun boerka en de donkere mannen die hun peuters naar de voorschoolse opvang komen brengen dat ik de sleutels in de postbus deponeer. Nog geen vrijwilliger gezien als ik het terrein afloop.

De eerste keer geen restaurant of anderszins in het dorp.

En wat ik helemaal erg vind geen stempel van dit slaaphok voor de armen van de kerk. Ik heb nog even gekeken bij de balie maar heb nergens een stempel + kussen kunnen vinden.

Daar ga ik ook niet op wachten want het dreigt sowieso echt warm te worden…

Ben een beetje in mineur want ik heb geen grote verwachting van de brug over de Po. Een drukke rijksweg waar ook plek zou zijn voor fietsers en voetgangers. Ik ben de laatste weken wat dat betreft te vaak teleurgesteld. Hier is de aanloop van 1,5 km over de weg in de spits een uitdaging op zich lijkt mij. En er lijkt geen pad te lopen via de routeplanner. Maar ik heb leren vertrouwen op de app (Zo scheld je op de moderne wereld (autostrada’s die je km omwegen bezorgen..) en zo omarm je de moderne tijd met een appje om je te laten leiden over een voetpad/fietspad van nog geen meter breed over de brug over de Po; een oversteek ala zeelandbrug/oosterschelde.)

Alleen maar een 10e van de breedte (2 straattegels breed)

Daarna weet je dat je de Po over bent….. Dus de vlakte krijgt nu ook een eind… Maar wanneer???

Over de dijk van de Po (heb al langs vele rivieren gelopen..) langs een energiecentrale. Ook een zonnecollectoren veld hoort erbij.

Mapsme wijst mij de weg rechtsaf maar daar komt een auto aan.. Nee daar zit een hek daar kom je niet meer doorheen, Volg de weg en het komt goed.

Dat laatste doe ik ( het volgen van de weg) en net  bij de oversteek over de autostrada del vino aan de overkant kijk ik recht tegen een hertje aan, het maakt zich snel over de akker uit de voeten.. Zo snel dat ik te laat ben met mijn fototoestellen.

Maar mooi is het wel dat witte kontje weg zien huppen tegen de achtergrond van een jong maisveld en voorbij razende trucks…

Met deze hoge temperatuur zijn er ook veel wegsprintende hagedissen. Ik heb ze al in vele kleuren voorbij zien schieten. Nieuw was een zwart gekleurde slang van meer dan een meter; die gelukkig snel de berm opzocht. Moet ik dus ook op gaan letten bij het wat hogere gras..!!

Als ik in de verte rond half 1 een dorpje zie denk ik misschien is dat wel een plek om te zitten en wat water te drinken. Dichterbij komend zie ik twee reuze parasollen, nee Hans dat is geen terras. Dat zijn nog geen 10 huizen en aan de linkerhand 1,5 km verderop ligt aan de snelweg een dorpje dan zal hier toch echt niks zitten.

Maar er zit wel degelijk een restaurant. Afgeladen met truckers, werklui etc en zelfs “pakken” die met elkaar afgesproken hebben. Krijg een tafel toegewezen van de 30 die stampvol zitten. Jaja een mista zit er in en water ook.

De salade geeft al aan waarom het hier zo druk is. Er zit naast de gebruikelijke onderdelen, sla,tomaat,wortel ook venkel en bleekselderij bij.. Die venkel was ik nog niet tegengekomen.

Het dijkweggetje verder is erg heet in de volle zon en er is eigenlijk nergens een schaduwplekje…

Ach je hebt net ruim een liter water gehad.. dat het water uit de flesvoorraad bijna te heet is om te drinken geeft te denken..

Langzaam met nog 15 km te gaan loop ik de huizen van een voorstad binnen. Gelukkig hebben de stedebouwers rekening gehouden met voetgangers, want langs het voetpad (dat uit het niets begint (!!)) staan wat bomen geplant. Steeds meer huizen steeds  meer schaduw. Maar dan toch.

15 km voorstad waarvan rond de 7,5 km onontwijkbaar een drukke (zeer drukke) weg. Is met deze temperaturen geen makkie.

Ik moet nog 7-6 km als ik in een bar een lekker flesje water krijg. Ijs erbij? Citroentje? …..Graag

In de krant zie ik een foto van een tweetal dames op sneeuwschoenen die net de sneeuwblazer voorblijven. Nee die Gran St Bernard is zelfs nu nog niet te doen; ook niet over de weg.

Heb ik toch een goede keus gemaakt!!

Na het water loop ik via de voorstad en de industrieterreinen Piacenza in, mijn volgende slaapplaats.

Een wat minder hotel; een roze meisjesbadkamer (erg klein, de wastafel is van de grootte van het spuugbakje bij de tandarts..) met een 1 persoonsbed is wat ik krijg.

Geen wifi, alleen bij de receptie, maar wel 3 sterren(???)

De stad is erg mooi maar na 6 uur in de hitte kom je niet ver met een stadswandeling.

Lekker gegeten in een pizzaria (dichtste bij memaps..) Bestaat al vanaf 1949 en nu alleen speciale pizzaas en lekker!!

Morgen gaat dit verhaaltje online want ik heb de laatste dagen ruzie met de Wifi verbindingen enof backups.  Het vorige verhaal heb ik 2 maal moeten schrijven omdat reislogger geen backup had gemaakt. Dus nu in Word en morgen op facebook!

2 Reacties

  1. Hans Mensert:
    18 mei 2017
    Weer een mooi verhaal Hans. Goedemorgen overigens. Blijf opletten want er zit altijd wel een addertje onder het gras. Groet. Die lange
  2. Dilia:
    19 mei 2017
    Wat een mooi verhaal. En dat na zo'n lange en warme dag.