4-5-6 (On)Rust in Siena en samen lopen! Siena Lucignano d Arbia 23km

In je eentje eten dat lukt niet op de Campo, alle tafels zo vol mogelijk bezet en geen vier plaatsen voor een alleenstaande. Ook al ben je pelgrim; je wordt gewoon naar de achterafstraten gedirigeerd. Niet dat dat een straf is. Misschien is daar het eten wel lekkerder en krijg je meer de tijd. Ik vind een restaurantje Guido, die een heerlijke orato serveert. Een lekkere pinot grigio en de avond kan niet meer stuk; alleen de tv staat overal keihard aan. Er valt niet aan te ontkomen, Juve tegen Real. Alleen het drama dringt pas een dag later door, paniek in Turijn.

De volgende morgen ben ik al vroeg wakker, nog voor zessen app ik Liesbeth Goede vlucht.

Ik krijg geen antwoord, ga nog even liggen en om negen uur nog geen antwoord. Ik zoek op internet naar het vluchtnummer; het vliegtuig is geland. Volgens afspraak zou ze me melden wanneer ze in de trein in Pisa zou zitten en wanneer ze op het station in Siena zou staan. Om 12 uur heb ik nog niks meer gehoord, gezien of gelezen…

Daarvoor het ik rond 10 uur nog wel even lekker op de Campo gezeten met een doppio en een brioche!

Ik besluit hulptroepen in te schakelen. Jorina denkt in veel dingen gelijk als haar moeder dus die weet misschien wel een uitkomst. We spreken af dat ik naar het station loop en zij zoekt een aantal dingen uit.

Als ik op het station kom zie ik Liesbeth er al staan. Haar telefoon doet het niet meer. Tja wat raak je gewend/wordt je afhankelijk van dat mobiele draagbare ding.. Of zoals de Duitsers zeggen Handy!

We gaan via de roltrappen omhoog van het station naar de poort waar ik gisteren ook op een terras heb gezeten. We lunchen lekker samen en langzaam loopt de stress weg.

Via de via lopen we samen naar het hotel. Even omkleden en we lopen samen door Siena. Wat een prachtig plein is de Campo!! En wat fijn dat we samen zijn!!

Niet meer alleen op een terras. Naar de Duomo’s, plazza’s en af en toe even gezeten op een terras. En natuurlijk bijpraten…

Onze laatste stop is weer op de Campo. Ik heb met Ralph en Gwenna afgesproken dat we elkaar op de Campo ontmoeten en dat we dan gezellig met zijn vieren gaan eten.

Dan klinkt er opeens tromgeroffel. (Ik had ’s ochtends op mijn loopje naar het station al gezien dat er een feest in een wijk was) ze lopen in vol ornaat inclusief de allerkleinsten te paraderen met veel vaandels. Wat een prachtig gezicht. Het zijn alleen de mannen van de wijk, rood en wit en in het vaandel staat een Giraf. We genieten met volle teugen wat een prachtig schouwspel! Na afloop lopen we naar de achterafstraatjes om daar een eetplek te zoeken. Zeer gezellig gegeten en afscheid genomen van onze nieuwe Australische vrienden!

We lopen samen (Liesbeth en ik) nog een allerlaatste rondje over de Campo by night!

Ik ben er in geslaagd vandaag de lange route van 32 km in 2 en te knippen. De routes de eerste dagen zijn voor haar dus niet al te lang.

De volgende ochtend niet alleen aan het ontbijt, en voor het eerst verschillende gebakken eieren met groenten, worstjes etc erg lekker.

We verlaten Siena op een prachtige manier niet veel drukte en zien steeds de prachtige golvingen van het Toscaanse landschap.

We lopen niet al te lang maar het blijkt dat de hitte toch een gewendeel is voor Liesbeth. Veel water drinkend maakt ze kennis met het lopen in Italie.

De “tussenstop” blijkt een schot in de roos een klein (mini-)dorpje waar een hotel staat met een terras dat uitkijkt over het golvende landschap. We gaan zo lekker eten met het uitzicht dat meer dan groots is. Een fijn begin van de laatste loodjes……