En dan nog maar een week!! Van Aquapendente naar Bolsena 25km

Dat meer in de Trentino haal zelfs ik niet in een dag te voet.. Het gaat niet om Bolzano, maar om Bolsena.

Liesbeth heeft een slechte nacht gehad, de spaghetti vongole was slecht gevallen, misselijk etc. Tot overmaat van ramp is er geen water meer te tappen in de hele B&B. Dus ook geen spoelwater. Slecht geslapen. We hebben afgesproken dat het ontbijt om half 8 klaar zou zijn en ja er staat een gedekte tafel en een soort van buffet klaar. Hij heeft zelf geen last gehad van het waterprobleem.

We nemen een extra banaan mee en na het afrekenen gaan we de afdaling in naar het dorp waar we water (het water dat er stroomde in de B&B uiteindelijk rond kwart voor acht had een bruine kleur..) en een paar stukken pizza kopen voor het geval dat. Het zou een uurtje of vijf moeten zijn. En we komen weer -langs- een plaatsje. Het lopen gaat na de boodschappen moeizaam. Pijnlijke achilles en kuiten dan weer links en dan weer rechts, komt ook door de weg die niet geheel horizontaal ligt/gaten heeft of kapot gereden is. We houden regelmatig even stop om of wat te drinken of wat te eten. In San Lorenzo le Nuovo; nemen we een terras met koffie en ons eerste stuk pizza. Even verderop een kruispunt de aanduiding nog 124km naar Rome (over de weg….=250km lopen.. want je zult een toeristisch punt missen!!)

Bij de bar krijgen we de aanwijzing om niet de VF naar rechts te volgen maar die naar links wat verderop. Scheelt een aardig aantal km’s en dat kunnen we gebruiken. Het lijkt er af en toe op dat ik meer pijntjes voel/verbijt dan Liesbeth; maar dat kan ook het gevolg zijn van samen lopen. We zien bij Lorenzo ook het meer voor ons liggen.. Dat is weer een meer meer!! Door de bossen en de akkers, het landschap is drastisch veranderd; niet alleen de bouwstijl ook de plaatsing van de boerderijen en de hoeveelheid lege schuren.. En.. er wordt hier gesproeid!! Lekker af en toe een stukje nevel meepakken.

De tocht valt ons allebei zwaar.; maar we komen dan Bolsena binnen en pakken een terras.

Een rare gewaarwording; om de hoek komt de Italiaan die ik al een aantal keren meer onverwacht gezien heb om de hoek … We doen automatisch een soort apendansje.. (zo moet het voor de voorbijgangers eruit gezien hebben.. Maar wat leuk.. Hij stelt zijn dochter voor die nu met hem meeloopt, en ik mijn vrouw (ahum).. Wil graag mijn biertje en hij loopt ook weer snel door!

Leuk zo’n onverwachte ontmoeting!!

Na het terras lopen we nog een paar 100 meter naar het hotel. Waar we ons intrek nemen. Even rusten en dan het stadje en het strand/haventje verkennen. Weer een terras  (liesbeth geniet van de longomare omzoomd met hortensia’s in allerlei kleuren en formaten.

We eten lekker in het hotel. En na wat gekloter met het internet is ook het hotel voor morgen weer geregeld. Rome here we come!!