Zaterdag 19-5 De opening van de tentoonstelling.

23 mei 2018 - Shanghai, China

We splitsen weer op in groepjes. L en ik gaan een wandeling maken door de oude stad, we willen nog een paar ansichtkaarten versturen naar mensen zonder internet. Als je iedereen in de metro naar zijn schermpje ziet staren, denk je dat dat hier niet meer voorkomt (mensen zonder een smartphone of klein tablet).  Iedereen heeft er wel een; ze stappen zonder hun ogen van het scherm af te halen in en uit. Geen boe of bah wordt er gesproken. Zelfs als we door 2 deuren instappen (na de eerste dag met de gebeurtenis met L nemen we geen risico meer) dan kunnen we met een gewoon stemniveau met elkaar overleggen/praten. Om half 2 hebben we afgesproken bij een metrostation van de Tongji universiteit. Hier komt M ons ophalen om ons naar de tentoonstelling te brengen. Uitgang 2, hier is ook een mcdonalds. L en ik zijn hier als eerste en we halen hier wat frietjes. Even later komen, zonder dat afgesproken te hebben de andere 2 groepjes ook binnen. M geeft mij de loop instructies en is snel weer verdwenen; de plicht roept. Als een ieder zijn hapje en drankje op heeft, lopen we in de regen naar het gebouw waar we moeten wezen; alleen de deur zit op slot, we moeten door de zijingang. Zo komen we in de tentoonstellingsruimte. De studenten hebben een moeilijke opdracht uitgewerkt in de afgelopen maanden. De 24 studenten (een aantal uit China en een aantal uit Europa) hadden in 5 groepen een analyse gemaakt en daarna individueel verder uitgewerkt. Mooi om al die verschillende uitwerkingen te vergelijken. Ook M collega’s waren aanwezig. Daarna hebben we de studio van M bewonderd, dit is nu zijn 2e studio aan een universiteit. (maandag gaan de anderen naar zijn eerste studio; waar bij de opening een deel van de groep ook geweest is. L en ik zullen dat moeten missen omdat ons programma naar Bali ons noodzaakte eerder S af te breken.

We gaan vanavond eten in een restaurant van de Yunnan keuken. Deze provincie ligt dicht tegen het voormalige Birma aan. Lost paradise heet het.

We kiezen nu aan weerszijden van de tafel een aantal voor-, vlees-, vis- vegetarisch en groentegerechten uit. Ze hebben een lekkere Chileense rode huiswijn. Het zijn lekkere hapjes die gretig aftrek vinden van de hele tafel. Alles onder het motto wat van mij is, is van mij en wat van jou is, is van mij…. Tijdens het eten wordt er een rondje gemaakt welke houtsoort een ieder is; weer ns wat anders dan een dier of zoiets.. L is de Linde en ik ben Teak....Zo zit er o.a Red Cedar, multiplex en spaanplaat aan tafel....

We smikkelen er wat af. Erg goed eten hebben we de afgelopen dagen gehad. L&ik nemen afscheid van M; want we zien hem straks in NL wel weer! Bij een spelletje squash.