Zaterdag 26-5 Bezoek aan de 3 vulkaanmeren van de Kilimutu

28 mei 2018 - Moni / Kelimutu, Indonesië

Er is een keuze om vroeg op te staan en een zonsopgang te zien, maar in meer dan 80% van de gevallen is er door de bewolking niets te zien. We horen ‘s ochtends de mensen vroeg vertrekken; maar als ik om half 8 uit het raam kijk, zie ik alleen maar donkere wolken rond de vulkaan. Het was dus een goede beslissing. Na een lekker ontbijt (een omelette met 2 verschillende zacht geroosterde sneetjes brood) vertrekken we naar de vulkaan. Onze gids heeft wegens ziekte afgezegd, dus Julius zal bij de parkeerplaats kijken of hij een plaatselijke Engels sprekende gids kan regelen. Dat lukt dus niet, met het gevolg dat Julius ons de berg opgidst. Geen verschil met een extra gids en net zo gezellig. De 3 vulkaanmeren hebben regelmatig dat de kleur verandert. Dit heeft te maken met de vulkanische activiteiten in deze breuk. Het geloof van de plaatselijke bevolking is dat de ziel/geest van een overledene in deze meren zijn rust vind. Een meer is er voor de jeugd, een voor de slechte karakters en een voor de rest. Het zijn mooi gekleurde meren en de wolken en de zon spelen een mooi spel met de weerspiegeling. Een fascinerend schouwspel.

De weg ernaar toe wordt “verbeterd”. Ook dit is een aparte belevenis. Af en toe staan we een lange tijd stil omdat er werkzaamheden midden op de weg plaatsvinden. Gedurende vele kilometers wordt de weg aangepakt en overal zijn er mensen bezig, De hutjes/tenten langs de kant van de weg doen je denken dat er on the job geslapen wordt. Het regenseizoen is net voorbij en nog voor het nieuwe regenseizoen moet het af zijn verteld Julius. Gezien de lengte en de werkzaamheden heb ik daar een zwaar hoofd in maar misschien gaat het lukken…

Fascinerend is het om te zien hoe drie draglines op verschillende hoogten aan het werk zijn. We worden hier wel een lange tijd opgehouden omdat er een stuk berg in elkaar gezakt is over de weg.

We rijden nog een stukje en gaan kijken bij een warme bron. Hier komt het warme water rechtstreeks uit de berg en zijn er 2 zwembadjes gemaakt: een mannen- en een vrouwenbad.

Na dit bezoek en een ritje lunchen we weer bij hetzelfde adres als gisteren. Nu nemen we de specialiteit. Croquetten. We krijgen drie platte vierkante groentekroketten met geraspte kaas erop, een volledige maaltijd. Erg lekker, er zijn ook nog andere locals in het restaurantje en een ervan heeft een leuk zwart hondje bij zich die wat ondeugd uithaalt. Het hondje wordt wat afgemopperd, L en ik lopen het stukje naar Moni en zien daar Julius weer. Als we gaan lopen krijgen we gezelschap van het zwarte hondje. Het wijkt een poosje niet van onze zijde. Veel roepen door de baas werkt niet; het is bij ons veel gezelliger… Dan kom de baas op de scooter langs en het hondje springt meteen op de voeten steun en daar gaan ze weer weg naar het restaurant. Een leuke belevenis.

In het dorp kunnen we een huis van binnen  zien en krijgen uitleg van de vrouw des huizes, waarvoor alles dient. Opvallend is het weinige meubilair geen tafel etc alles gebeurd op de bamboe vloer.

We lopen na de bezichtiging de weg af naar het hotel. Lekker chillen op het terras, ik schrijf een stukje, Dan weer naar het restaurant voor weer lekker eten. Van de kok van gisteren krijg ik een zakje “Local coffee” en gemberwortels. We bedanken ze hartelijk.