Zondag 27 5 Erg lange verplaatsing van Moni naar Bajawa.

We zullen de komende dagen veel in de auto doorbrengen. Door de regenval en L haar loop (on)vermogen wordt het programma iets aangepast. Van Moni rijden we over de hoofdweg op weg naar Bajawa. Onderweg rijden we langs de kust en stoppen we bij een restaurantje op het strand. Daar kiezen we een verse vis uit, die daarna lekker gebarbequed op de tafel verschijnt, in de tussentijd lopen we een eindje over het strand. Hier liggen overal blauwe stenen. Langs de weg liggen ze op grootte gesorteerd. Zoals alles dat langs de weg staat wordt dit dus te koop aangeboden. Volgens Julius worden de stenen veel gekocht om douchewanden/vloeren in duurdere huizen mee te versieren.

Na de lekkere lunch weer een paar uur de auto in. We komen door Bajawa een redelijk grote stad.

Hier in dit gebied vinden we het Ngadavolk. Een volk dat nog maternalistisch is ingesteld. De vrouwelijke lijn bepaald alles. De Clan/familie wordt door de vrouw bestuurd. In de dorpen staat per clan een parasol en een klein huisje. Samen vertegenwoordigen zij de clan. Het huisje is voor de vrouwelijke voorouders en de paraplu voor de mannelijke voorouders. De huizen zijn met riet bedekt en zijn vol geschilderd en behangen met traditionele tekens. In het dorpje Luba worden we door een gids ontvangen. Zijn vrouw is de leider van een clan, er zijn 4 clans in het dorpje. Verdeeld over zo’n 12 huizen proberen ze de traditionele manier nog levend te houden. Het staat wel erg ver van de moderne wereld af. Ze plegen nog landbouw op kleine veldjes. Het ziet er redelijk rijk uit vergeleken met de kleine boerenhuisjes langs de kant van de weg. Je weet dan echt dat je in een derde wereldland rondreist. Wat een armoede zie je overal. Gebundelde stokken worden als houtvuur aan geboden naast kokosnoten bamboe en agar agar (traditionele dakbedekking) etc.

Ook in Luba ligt de koffie en cacao te drogen, op ongeveer 2 m2 plastic ligt rijst etc. te drogen.

Dan lopen we naar een hoger gelegen groter dorp, het verhaal is hetzelfde maar hier staan veel meer huizen. Er is een groot binnengebied tussen de huizen op een van de terrassen wordt door de dorpsjeugd gevolleybald. Iedere bal gaat professioneel met 3 handbewegingen naar de andere zijde. Deze jongens en meisjes hebben er veel lol aan.

Onze chauffeur staat weer klaar om ons nu naar een B&B te brengen. Hier hebben we een mooi uitzicht over de vulkaan en de vallei. Een stukje onder dit B&B wordt een nieuw complex gebouwd (luxe resort) waar een Nederlander bij betrokken is geweest en dat nu Wallstreet heet.

De kamer is goed, alleen het eten is in een keer klaargemaakt dus als je lang over het voorgerecht doet is het hoofdgerecht al koud, als het uitgeserveerd wordt.

Daarna gaan we weer lekker slapen… Al erg vroeg voor mijn beleving rond10 uur vallen de ogen dicht.