"Dutchies" op het gletsjermeer

Vandaag worden we wakker van de wekker. Deze hebben we gezet, omdat we een strak schema tot 9.15 uur hebben. Dan moeten we ons melden voor de boottocht op het Abel Tasman gletsjermeer. Maar eerst ontbijten in het hotel. Van onze kamer in het motel naar het hotel is toch zo`n half uur lopen. Heerlijk die frisse berglucht en het zicht op de witte bergtoppen. De zon schijnt en er is geen wolkje te bekennen. Dat belooft weer een mooie dag te worden! Na een goed ontbijt melden wij ons voor de gletsjer experience. We krijgen van een dame van de organisatie onze tickets en een groen labelkoord. Nog even wachten en dan mogen we de bus in. Dylan, onze gids, vertelt ons precies wat ons te wachten staat. Het organiseren van uitdagende activiteiten kunnen die Nieuw-Zeelanders goed. We rijden eerst een 20 minuten in de bus, die zelfs een smalle brug overgaat. Vervolgens lopen we 25 minuten over een gravelpad naar het meer. Dat is al genieten met die mooie vergezichten. Bij het meer liggen 4, een soort speedbootjes, klaar voor ons. Maar eerst een zwemvest aantrekken. In de boot vertelt gids Derek, met Nederlandse roots de veiligheidsvoorschriften. Waar onder niet staan in de boot. Nou dat laat je gelijk uit je hoofd, want we varen weg en Derek maakt eerst een 360 snelrondje. O, dat is even schrikken.
Het meer is in de jaren 80 en 90 ontstaan door het smeltwater van de gletsjer. Derek vertelt van alles over het meer en de gletsjer. De kleur van het water is caramel/melkachtig wit. Dit komt door het zand, dat met het water in het meer komt. We mogen even voelen hoe koud het water is: 3 graden. Er ligt een afgebrokkelde ijsrots in het meer en die bekijken we van dichtbij. Ook mogen we een ijsklomp in de hand houden en zo van dichtbij bekijken. Het lijkt net op kristel. Met een behoorlijke snelheid vaart Derek de boot naar de gletsjerwand en dat is koud.
Maar als we weer stil liggen voel je de zon weer. De 20 meter hoge ijswand is van boven bedekt met gruis en zand. De wand zelf heeft op sommige plaatsen een mooie blauwe ijs kleur. We komen niet te dichtbij, omdat er zomaar een stuk kan los breken en dat kan gevaarlijk zijn. Een ijsrots ligt voor 10% boven water en voor 90% onderwater. Erg interessant allemaal. Tot slot maakt Derek van ons tweeën een selfie met het meer op de achtergrond. De Dutchies hebben genoten. Terug in het hotel gaan we op het terras zitten met uitzicht op de bergen met een koud biertje. Het einde van ons avontuur is in zicht. We proosten op een geslaagde 6 weken aan de andere kant van de aarde. Zo onwezenlijk ook! De rest van de middag doen we niet veel bijzonders. Even bijkomen is soms ook nodig. `s Avonds eten we lekker en bereiden ons voor op de lange reisdag van Mount Cook naar Christchurch. Dat wordt weer de wekker zetten, want de huurauto moet om 13.00 uur in deze stad afgeleverd worden. (L)