Wildlife!!

In de ochtend gaat Liesbeth op de hoek bij een “24” weer een broodje scoren. We zitten vandaag met een probleem: Het is de dag dat Nieuw zeeland ontstond. Het verdrag tussen de Maori en de Engelsen is vandaag gesloten. Wij waren op de treaty-grounds bij onze eerste verblijfplaats.

Nu is het een feestdag en dat betekent niet alleen dat iedereen vrij is (erg rustig op de weg) maar ook dat alles dicht zit. Weinig keus dus om te eten hier of daar. We zijn dan ook blij met wat er bij de 24 te verkrijgen is. Na het ontbijt gaat Liesbeth de benen strekken. Ze heeft gezien dat dichtbij een Botanic garden is. Dat is nou niet meteen waar ik meteen naar toe snel..

Liesbeth gaat na het ontbijt naar het park. Ik schrijf mijn verhaal voor het blog. We hadden afgesproken, wanneer Liesbeth een koffietentje zou zien dat open was ik naar haar toe zou lopen. En dat gebeurde dus ook. Ik loop naar de botanische tuin en samen drinken we een koffie. We lopen door de indrukwekkende tuin, veel planten en ook veel kinderen omdat het een zon(feest)dag is; langzaamaan weer naar onze slaapplek want daar zouden we om half 2 opgepikt worden voor onze wildlife experience.
Daar komt het busje al aan; Mark begroet ons en we krijgen een oranje armband om. Om ons later te kunnen onderscheiden van een andere groep. Efficiënt zijn ze hier wel. Voor de andere pickups moeten behoorlijke omwegen gemaakt worden want het hele stadscentrum ligt overhoop. Met een vlakke Coolsingel is dat geen probleem; maar in Dunedin gaan de wegen naast de hoofdweg steil omhoog. Mark laveert ons door de straten; een rondje om slechts 100m verderop te komen, 5 minuten..
Als iedereen aanwezig is gaat de koptelefoon annex speaker op en begint onze experience.

Mark verteld bij het oprijden van de Otago-peninsula over de historie, flora en fauna. Wel erg smalle weggetjes. Tot we bij een vogelreservaat komen. Ook hier zijn meer mensen dan vogels vanwege de treaty dag. Toch spotten we wel een aantal aparte vogels. Zo gaan we van reservaat naar reservaat.
Bij het uitstappen bij een duin ligt op het pad voor ons een zeeleeuw slapen/rusten. Met een boog lopen we er omheen. Verderop een stelletje man vrouw, in diepe rust samen.
Terug in het busje gaan we naar het vertrekpunt van de rondvaart langs de albatros kolonie. We hebben pech, weinig wind dus weinig door de lucht-glijdende albatrossen. Wel zien we er een paar zwemmen maar het echte zweven (helaas) zien we niet.
Dit was eigenlijk de eerste erg drukke boottocht.
Terug bij de aanlegplaats leverden we onze warme jassen weer in en stapten in het busje voor de yellow eyed pinguins. Over gravelweggetjes naar een opvangcentrum. Daar kregen we uitleg over de bedreigingen van deze soort pinguïns. Daarna gingen we in de bus en door trenches (loopgraven) naar het strand om de erg solitaire pinguïns te spotten. En we hadden geluk er kwam een pinguïn het strand op gewandeld.. We konden een tijd kijken.. Daarna weer de trenches door naar de bus en weer terug naar het uitgangspunt Dunedin. Daar was het inmiddels half 9 en met Treaty-day bijna geen hap eten meer te krijgen. In een kroeg hebben we nog een biertje en een schaal wedges (gebakken apartjes (aardappelen)) gescoord.

Op weg naar huis met een best weer een zeer gevulde NZ-dag. Morgen op naar Mount Cook.(H)