Van strand naar drukke havenstad

Vandaag staat de autorit Kaka Point naar Dunedin op het programma. Maar eerst ontbijten. De dag ervoor hebben we een belegd broodje gekocht bij de supermarkt. Een laatste blik door het raam. Wat een prachtig uitzicht op de zee en het strand. De avond ervoor zagen we tijdens onze strandwandeling, een grote zeeleeuw op het strand liggen. Bij de ingang van het strand staat een bord, dat je afstand moet houden van deze dieren. Van een afstandje hebben we hem of haar bekeken. Wat bijzonder!
Gistermiddag hadden we besloten om vanochtend naar de Nugget Point te gaan. Daar staat de vuurtoren, die we 2 avonden hebben zien branden. Tevens is daar wild-life te zien: zeeleeuwen en pinguïns. Als we rijden breekt de zon door. Wat is dat boffen. De dag ervoor regende het en woei er een stevige wind. We parkeren de auto en raken aan de praat met 2 vissers. Wij zijn geïnteresseerd in hun: het vissen lukte niet vanwege de ruwe zee en zij zijn geïnteresseerd waar we in NZ geweest zijn. Dat is ondertussen al een lange lijst met namen en activiteiten. Leuk steeds weer de spontane contacten.
Om bij de vuurtoren te komen, lopen we over een aangelegd pad. Het uitzicht op de toren, de rotsen en de zee is fantastisch. De Nuggets zijn rotsen in zee. Hans ziet diep beneden zeeleeuwen spelen in een poeltje. Na enig turen, ziet Liesbeth ze ook. Wat leuk. Tot slot lopen we 500 meter naar het strand waar je de zeldzame yellow-eyed pinguïn kunt spotten. Borden geven aan dat je alleen in de uitkijkpost naar deze dieren kunt kijken. Helaas we zien niets. Ook staat er dat ze overdag op zee zijn om te jagen op vis en pas tegen de avond op het strand komen om te rusten.
Alle natuur bezienswaardigheden worden met een bord aangeven: hoe het heet, wat wel en niet mag en hoe lang het lopen is of hoeveel km het is. Erg goed georganiseerd. Ook het pad is goed begaanbaar. Als er veel mensen op af komen is er een parkeerplaats met openbaar toilet. En deze is netjes en schoon.
De weg naar Dunedin loopt evenwijdig aan de kust. Het is overwegend vlak met wat oker kleurige heuvels. Dunedin is een vrij grote plaats. We komen binnen via de motorway. Als maar rechtdoor en daar is ons hotel. Een gebouw met 10 kamers.
Met een stadsplattegrond in de hand gaan we richting het centrum. Maar eerst gaan we onze excursie voor morgen bevestigen. Dat kantoortje ligt in de haven. Het is warm en als we binnen komen krijgen we beiden een glas water. We hebben een leuk gesprek over de Maori taal en de Friese taal. Dan vertelt Hans over de 11-stedentocht. Ze zijn zeer geïnteresseerd. Het blijkt dat een vrouw van de informatie van de stad uit NL gekomen is en hun ook over de 11-stedentocht heeft verteld en aan een NZ schaatser is blijven hangen.
We lopen langs het mooie station van Dunedin: een echt oud gebouw. Daarvoor ligt een mooi aangelegd park met in een perk bloeiende riddersporen. Ook die hebben ze hier. Tijd voor een biertje. We zitten op een terras aan het achtkantige plein. Daar eten we ook.
Op de kamer kijken we terug op een leuke gevarieerde dag. En morgen gaan we echt wild-life zien!(L)