In de buik van de veerboot

Vandaag gaan we naar het Zuidereiland.
Maar eerst nog een ontbijtje in het hotel, keus uit 4 soorten van 15$ tot en met 40$, van alleen toast en thee tot een volledig cooked breakfast. Dat is aan ons niet besteed. Op de vroege ochtend worstjes, spek en bonen.. Hoe krijgen ze het weg. Je begrijpt dan wel dat er veel Maori’s rondlopen die fors aan het gewicht zijn om het maar eens voorzichtig te formuleren.

Na het ontbijt hebben we nog wel tijd over en dan is het bij ons al gauw dat er een wandeling gemaakt moet worden. Laat achter ons hotel nu een uitzichtpunt zitten over de Wellingtonbaai op 133 m hoogte. Dat kunnen we niet laten gaan.

Alles in de auto, die halen we straks op en klimmen maar.
De straat uit maar dat is al een stevige stap. Maar dan komen we in de groene long van Wellington. Veel verschillende tracks voor mountainbikes, voetpaden en honden uitlaatzones. Allen hebben een gezamenlijk punt: steil!

We lopen omhoog genieten van het prachtige uitzicht over de haven van Wellington en de zee. We dalen rustig weer af en zijn bijtijds bij de auto en gaan op weg naar de ferry.
Bij het loket hoef ik alleen maar ons boekingsnummer door te geven en we worden verwezen naar rij 10 op het opstelgebied. Er is een hoop overhoop gehaald hier, maar er worden geen werkzaamheden verricht. Wel is alles in een tijdelijke noodtoestand, inclusief een caravan voor koffie en wc’s..

Het lijkt de opstelruimte voor de veerboot naar Texel wel. Krijg ook meteen weer een zomer-vakantiegevoel van vroeger. De opstelruimte raakt steeds voller. Langzaam wordt er rij voor rij de smalle toegang naar de boot op gelaten. Dan zijn wij aan de beurt nadat alle caravans en trailers al langs zijn gereden. We rijden langzaam de buik van het schip binnen. Wat een belevenis, Lies maakt een paar fotoos. We worden uit de rij gewezen en mogen op een plaats achter een caravan staan; de overige autoos voor ons moeten allemaal een paar dekken hogerop…
Mazzelaars. Kunnen meteen de auto uit en naar boven naar deck 7 en 8 De plek voor de toeristen, een vip lounge, luxe stoelen 86$ pp extra, voor de ultieme “Interislander ervaring”, nou nee wij zitten liever buiten.

Lies haalt wat voor de lunch en een drankje maar daar loop je ook op leeg..

Dan vaart de boot. We zien naast ons een luxe cruiseschip van Virgin liggen. We genieten van ons afscheid van het Noordeiland. Lekker in de zon op het 8e deck; mooi uitzicht. Hier zitten/staan/rondlopen we de komende 4 uur wel.

Als we afscheid genomen hebben van het Noordeiland is de overtocht over de straat maar kort, het mooist is de baai met de vele eilanden en sounds wel. Weinig scheepvaartverkeer. Maar genieten van de groene eilanden, met hier en daar wel veel dooie dennenbomen.
Na een anderhalf uur genieten van deze baaien; zien we langzaam Picton opdoemen. Maar dat is Picton niet. Dat ligt aan de andere kant van de landengte.

Als de boot afgemeerd is, blijkt onze rij de eerste te zijn die de boot mag verlaten, bofkonten als we zijn; zijn we ongeveer de 12e auto die op het zuidereiland rond rijdt, maar ook hier veel tekenen van werkzaamheden die er niet zijn….
De B&B is snel gevonden nog geen 10 minuten rijden. We worden goed ontvangen door Jeanet en Ian. Een leuk huis met een aantal terrassen/tuinen. Jeanet is aan het sproeien want het is hier al lang droog.

We gaan Picton in voor een drankje; een excursie boeken en lekker eten.

Zuidereiland we zijn er…(H)