Varen in de Queen Charlotte Sound

20 januari 2024 - Richmond, Nieuw-Zeeland

Als we wakker worden, zien we laag hangende bewolking tegen de bergen hangen. Een bewolkte dag, dat is prima; kan onze huid na een zonnige dag op de boot herstellen. Na ons ontbijt gaan we op pad. Picton in. We drinken lekkere koffie. Voor Hans stevast een short black en Liesbeth drinkt graag een flat white. We besluiten nog een wandeling te maken, want we moeten ons uiterlijk om 13.15 melden voor de boottocht in de haven. Wandelingen noemen ze in NZ een track. De onze heet Tirohanga Track. Vol goede moed lopen we omhoog een pad op, dat leidt naar een hoog punt van de berg en uitzicht geeft over Picton en zijn haven. Het pad wordt al maar smaller en ongelijk met af en toe diepe ravijnen. Op zijn zachts gezegd: niet leuk lopen voor Liesbeth. Samen komen we stap voor stap steeds hoger en bereiken we het uitzichtpunt. Inderdaad mooi! Daar rusten we even uit en dalen af. Gelukkig dat gaat makkelijker! We steken een rivier over met een houten brug, waar 2 personen tegelijk over mogen. Ruim op tijd zijn we bij het kantoortje van de bootorganisatie, waar Will uitleg geeft over de dieren, die we mogelijk gaan zien. Het is een kleine boot, waar we veel binnen zitten, omdat het water hoog op spat als hij vaart. Niet erg, dit gedeelte van de baai zagen we vanuit de ferry. Steeds als de boot vaart mindert, is er iets te zien: een groepje zeevogels zwemmend of vliegend over het water. Of een groep van een soort Aalscholvers, die in een nest in de boom zitten. Of een luie zeehond op een rots. Om dit alles goed te zien hebben alle passagiers een verrekijker tot hun beschikking. Dan kun je al het moois goed zien. De vogels komen alleen in deze baai voor. Helaas zien we geen dolfijnen. We maken een stop bij het eiland Motuara. We mogen eruit en maken met Will een wandeling over dit onbewoonde eiland, waar veel zeldzame vogels leven. Een zien we: een roodkopparkiet. Het pad loopt omhoog en eindigt bij een houten uitzichtpunt. Liesbeth loopt omhoog en ja het uitzicht is fantastisch over de baai en de eilandjes. Op de terug weg zit Liesbeth even naast de schipper. Hij tuurt het water af op zoek naar vogels en beweging in het water. We worden getrakteerd op koffie en een koekje en zelfs een bekertje witte wijn. Terugkijkend op deze boottocht concluderen we dat we niet veel dieren hebben gezien. Maar realiseren ons wel, dat we nog steeds in NZ zijn aan de andere kant van de wereld. Hoe uniek is dat! Na een koel biertje en lekker eten zijn we weer terug in de B en B. Het is nog licht en Liesbeth gaat buiten zitten op het terras. Maar daarvoor ga je een aantal trapjes omhoog en bewonder je de tuinplanten zoals kleurige petunia`s, viooltjes en zelfs dalia`s. Hans ontdekt ook een courgette plant, die bloeit en al kleine vruchten draagt. Na een heerlijke douche is het tijd om te slapen. (L)

2 Reacties

  1. Karin:
    21 januari 2024
    Jullie hebben een eind gevaren, zo te zien. En wat leuk om op een onbewoond eiland rond te lopen!
  2. Lea:
    21 januari 2024
    Dappere wandeling !

Jouw reactie