Rain Forest Experience

De wekker gaat vroeg: 6.45. O ja vandaag de Whirinaki rainforest experiences. We kunnen ons er niet veel van voorstellen. De dag ervoor moesten we deze activiteit bevestigen. Na een goed ontbijt zitten we met rugzak klaar om op gehaald te worden. Chris , de driver ziet ons en het ijs is gelijk gebroken. Een aardige man van onze leeftijd en hij kletst er vrolijk op los. Oké daar gaan we! Hans gaat voorin zitten en heeft zo de mogelijkheid om lekker rond te kijken. De highway op en een poosje later bij een paar huizen staat Clive op ons te wachten. Hij is onze gids tijdens de wandeling.
De volgende stop is bij een aantal Maori palen. Clive is Maori en vertelt dat de tekens grens palen zijn van 3 stammen. De route vervolgd via een gravel weg en stopt waar het natuurreservaat begint met de uitgezette wandelingen. Daar gaan we op pad in rustig tempo. Let op de boomwortels, kun je lelijk over vallen. We kijken rond van links naar rechts van boven naar beneden. Zo indrukwekkend! Groen, hoge, hele hoge bomen van wel 65 meter hoog en een groene onderbegroeiing van palmbomen met varenblad. Liesbeth noemt ze parasol bomen. Clive vertelt over de bomen en planten en laat ons blad van de peperplant proeven, inderdaad pittig. Ook Clive is een aardige man, die antwoord geeft op onze vragen. We lopen langs een kronkelende rivier, die dan weer laag onder ons ligt en dan weer op gelijke hoogte. Rond het middaguur heeft Chris een lunch klaar gezet: broodjes, salade en sausjes. Op ons t-shirt landt een grote dragonfly. Je gelooft het niet maar op P plaats staat naast onze auto een dikke touringcar. Past niet in de omgeving, maar dit is NZ! We lopen nog een wandeling door het groene bos. We genieten met volle teugen. Er zijn hele kleine varens, lijkend op mos en hele grote. We kijken onze ogen uit! Tijd om terug te keren. We nemen hartelijk afscheid van Clive en Chris. Chris kent mensen in R’dam aan de Mariniersweg. Van een Maori Art-gallery. Hij is van plan om deze op te zoeken en wil wel door Hans gegidst worden. Das leuk! Clive wil in 2026 de trail van Noord naar Zuid Nieuw-Zeeland lopen. Wauw. We zijn nog niet uit gewandeld: na een douche lopen we langs het zwavel meer van Rotorua. Ook weer heel apart: het ruikt vies, het water borrelt uit de grond en het is heel gevaarlijk om je buiten de paden met hek te begeven. Het loopt lekker met een fris windje. We eten bij een Pakistaans restaurant dat buiten de “Eat Street” is gelegen. Veel lawaaierige horeca bij elkaar. Niet waar wij van houden.
Terug op de kamer, met vreselijk uitzicht op het gebouw aan de overkant, kijken we terug op een geslaagde dag. Niet alleen vanwege de natuur maar vooral ook vanwege het gezellige contact met Chris en Clive. (L)