“Tailshot” en peninsulawalk

Na een goed verzorgd ontbijt pancakes (en fried eggs met bacon en tomaat) door Kevin, en een gesprek met andere B&B bezoekers (uit Wilp, kennen de van Triest-familie en hebben een dochter op het Noordereiland wonen; moet Hans even weer Stadsambassadeur zijn, want zij weten niets van Tom Poes en MS Noordereiland…) gaan we naar het Whalewatch station. Hier moeten we ons weer aanmelden en betalen voor de walvisschouw, omdat de zee soms nogal eens niet zo glad als een spiegeltje is. Dat blijkt nu ook niet het geval. Er wordt stevige golfslag verwacht met heftige winden. Een grote kans op zeeziekte.. We kijken elkaar aan en gaan de uitdaging aan. Liesbeth koopt zeeziektepillen, maar neemt ze nog niet in; alles lijkt nog rustig…
Als we in 2 bussen naar de pier van vertrek vervoert worden, begint L zich al een beetje minder goed te voelen. We zitten in een bus met Deense middelbare scholieren. Die gaan ook allemaal de zee op..
In de boot passen 116 passagiers. Allen moeten binnen blijven voor hun eigen veiligheid. Pas als de boot “stil” ligt mag men naar buiten en is er misschien iets te zien. Binnen wordt uitleg gegeven over de walvisvangst, -jacht, -soorten, etc.
En het schip dendert met meer dan 35 knots over de hoge golven…Op zoek naar een walvis die aan de oppervlakte is. Af en toe is er een stop en de kapitein steekt een luisterapparaat in de golven en zoekt naar walvissen aan de oppervlakte.
Liesbeth voelt zich hondsberoerd en loopt mee naar buiten maar zit eigenlijk het liefst binnen. Rond om ons heen worden de witte kotszakjes door de Deense studenten gevuld. Het personeel loopt af en aan met doekjes en zakjes. Bij iedere stoel zitten wel 4 zakjes.. Dat lijkt ook wel nodig..

Dan is eindelijk een walvis zichtbaar, een kwartier tot half uur staan we allemaal buiten te kijken naar de walvis die af en toe een fontein de lucht in spuwt. Dan wordt er aangegeven dat de walvis misschien zo gaat duiken.. En ja hoor, we zien de staart hoog boven het  water uittoren. Het lukt mij om juist dan af te drukken… Yes een zogenaamd “tailshot” velen hopen erop en zien het nooit en wij hebben weer eens alle geluk…..!!

We varen nog een uur rond in de hoop een andere walvis tegen te komen… Tja dat gebeurt niet.

Dan vaart de boot terug naar de haven. Hier stappen we allemaal uit, maar wij gaan niet mee met de bus naar het uitgangspunt. Wij lopen dat terug; met een mooie wandeling over de punt van het schiereiland. Hier zit een zeehondenkolonie waar je dan langs kan wandelen. Een mooie tocht van 5 km. Een kolfje naar ons hand. Liesbeth moet nog wel even bijkomen van de boottocht. Het duurt even totdat ze zich weer een beetje beter voelt.

Maar wat een goede keuze om deze wandeling te doen (weer een advies van Kevin..) prachtige rotsformaties, ruige zee en veel zeehondjes gezien.
Het weer wordt wel langzamer slechter, regen wind geen hartje zomerweer.
Bij een hotel nemen we een schaaltje frites, erg lekker gekruid. (maroc) pittig en precies wat we nodig hebben. Rond 6 uur komen we in het dorp aan, eten weer bij onze eerdere eetplek en gaan naar de parkeerplaats waar de auto staat. Op de kamer gekomen is het zo koud dat de truien aangetrokken moeten worden
Weer een onvergetelijke dag..!!(H)